63:1-Note:("মুহাম্মাদুৰ ৰাছুলুল্লাহ" বুলি আল্লাহৰ ৰছুল বুলি সাক্ষী দি‌‌য়া সকল মুনাফিক)

63:1-Note:("মুহাম্মাদুৰ ৰাছুলুল্লাহ" বুলি আল্লাহৰ ৰছুল বুলি সাক্ষী দি‌‌য়া সকল মুনাফিক)

.

লা ইলাহা ইল্লাল্লাহু, মুহাম্মাদুৰ ৰাছুলুল্লাহ

এই কলিমাৰ প্ৰথমাংশ৩:১৮) কোৰআনত আছে আৰু দ্বিতীয় ভাগো আছে ৬৩:১ত আছেযে মুহাম্মাদুৰ ৰাছুলুল্লাহ আল্লাহৰ ৰছুল বুলি সাক্ষী দি‌‌য়া সকল মুনাফিক।

।।।

৬৩:১

 إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ

যেতিয়া মুনাফিকসকল তোমাৰ ওচৰলৈ আহে তেতিয়া সিহঁতে কয়, আমি সাক্ষ্য দিওঁ যে, ‘নিশ্চয় আপুনি আল্লাহৰ ৰাছুল’; আৰু আল্লাহে জানে যে, তুমি নিশ্চয় তেওঁৰ ৰাছুল আৰু আল্লাহে সাক্ষ্য দিয়ে যে, নিশ্চয় মুনাফিকসকল মিছলীয়া।

।।।

Islam, which is peacemaking or peacefully surrendering to God, is the system followed by all righteous monotheists since Adam, and its basic principle is testimony to the absolute and sole authority of God. This testimony is mentioned and advocated in 3:18. As if God forgot a crucial part of the testimony, Sunnis have the audacity to add in the statement Muhammedun Rasulullah (Muhammed is God's Messenger). The Shiite faction went even a step further and added Ali Hujjatullah (Ali is God's Argument). This mentality of adding the names of idolized creatures next to God has been exposed by 39:45. Verse 63:1, is the only verse in the Quran that contains the second part of the shahada (testimony). As with the word hadith, sunna, ijma, and sharia (33:38; 35:43; 42:21; 45:6), God knew in advance that the polytheists would add the name of their idols next to His name. Thus, God mentioned the second part as the utterance of hypocrites. Modern hypocrites do not really believe that Muhammed was merely a messenger since they claim that he was a partner with God in authoring God's religion. They think that Muhammed completed where God had forgotten and that he even abrogated some of the Quranic verses. A messenger of God would never do such a thing, since their only mission is to deliver God's message. Thus, those who add a testimony about Muhammed's messengership in the shahada in fact are lying in that testimony; the Muhammed in their mind is no messenger, but rather their imaginary god besides God.

(Google translate as it found, no guarantee:

ইছলাম যিটো শান্তিপূৰ্ণ বা শান্তিপূৰ্ণভাৱে ঈশ্বৰৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰা, আদমৰ পৰাই সকলো ধাৰ্মিক একশ্বৰবাদীয়ে অনুসৰণ কৰা ব্যৱস্থা আৰু ইয়াৰ মূল নীতি হৈছে ঈশ্বৰৰ নিৰপেক্ষ আৰু একমাত্ৰ কৰ্তৃত্বৰ সাক্ষ্য।  এই সাক্ষ্যৰ উল্লেখ আৰু পোষকতা কৰা হৈছে ৩:১৮ পদত।  যেন ভগৱানে সাক্ষ্যৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ পাহৰি গৈছে, চুন্নীসকলে মুহাম্মাদুন ৰাছুলুল্লাহ (মহাম্মদ ঈশ্বৰৰ ৰাছুল) বক্তব্যত যোগ কৰাৰ সাহস কৰিছে।  শ্বিয়া ফৈদে আৰু এখোজ আগুৱাই গৈ আলী হুজ্জাতুল্লাহ (আলী হৈছে ঈশ্বৰৰ যুক্তি) যোগ কৰিলে।  ঈশ্বৰৰ কাষত মূৰ্তি হিচাপে লোৱা জীৱৰ নাম যোগ কৰাৰ এই মানসিকতা ৩৯:৪৫ ৰ দ্বাৰা উন্মোচিত হৈছে।  ৬৩:১ পদ, কোৰআনৰ একমাত্ৰ আয়াত য'ত শ্বাহাদা (সাক্ষ্য)ৰ দ্বিতীয় অংশ আছে।  হাদীছ, চুন্না, ইজমা আৰু শ্বৰীয়ত শব্দৰ দৰেই (৩৩:৩৮; ৩৫:৪৩; ৪২:২১; ৪৫:৬) ঈশ্বৰে আগতীয়াকৈ জানিছিল যে মুশ্বৰিকসকলে তেওঁৰ নামৰ কাষত নিজৰ মূৰ্তিৰ নাম যোগ কৰিব।  এইদৰে ঈশ্বৰে দ্বিতীয় খণ্ডটোক ভণ্ডৰ উচ্চাৰণ বুলি উল্লেখ কৰিছিল।  আধুনিক ভণ্ডসকলে প্ৰকৃততে মহম্মদক কেৱল এজন দূত বুলি বিশ্বাস নকৰে কাৰণ তেওঁলোকে দাবী কৰে যে তেওঁ ঈশ্বৰৰ ধৰ্মৰ ৰচনা কৰাত ঈশ্বৰৰ অংশীদাৰ আছিল।  তেওঁলোকে ভাবে যে ভগৱানে পাহৰি যোৱা ঠাইত মহম্মদে সম্পূৰ্ণ কৰিলে আৰু আনকি কোৰআনৰ কিছুমান আয়াতো বাতিল কৰিলে।  ঈশ্বৰৰ এজন দূতে কেতিয়াও এনেকুৱা কাম নকৰিব, কিয়নো তেওঁলোকৰ একমাত্ৰ মিছন হৈছে ঈশ্বৰৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰা।  এইদৰে যিসকলে ছাহাদাত মহম্মদৰ ৰাছুলৰ বিষয়ে সাক্ষ্য যোগ কৰে, তেওঁলোকে আচলতে সেই সাক্ষ্যত মিছা কথা কৈছে;  তেওঁলোকৰ মনত মুহাম্মদ কোনো দূত নহয়, বৰঞ্চ ঈশ্বৰৰ বাহিৰেও তেওঁলোকৰ কাল্পনিক দেৱতাহে।

.

arranged, syedraf