Meaning of God and his Messanger

Meaning of God and his Message:

.

(Google translate attached, No guarantee)

🟥- The command to follow the messenger:

The command to follow the messenger is clearly stated in numerous Quranic verses, such as:

He (God) said, "My punishment will strike whomever I please and My mercy encompasses all things, and so I shall decree it for those who are reverent, give the Zakat, and those who believe in Our revelations, and to those who follow the messenger, the ummi prophet. 7:156-157

Say (O Muhammad), "If you do love God, then follow me. God will then love you and forgive your sins. God is Forgiver, Merciful." 3:31

also in 2:143, 3:53, 8:64, 9:117, 26:215.

The question is: what does following the messenger mean?

Traditional Muslim scholars interpret the Quranic command to 'follow the messenger' to mean to follow his sunna. The word sunna which is used in the Quran, means the way of doing things or methodology.

When we research the subject of the sunna in the Quran, we find five important matters:

1- The Quran authorises only one sunna, which has no substitute; the Sunna of God.

Such was the Sunna of God for those who passed on before. You will find that there is no substitute for the Sunna of God. 33:62

2- The only sunna decreed for prophet Muhammad was the Sunna of God.

No blame falls upon the prophet concerning what God has decreed for him; the Sunna of God, as was decreed for those who passed away before. God's command is a pre-ordained decree. 33:38

3- No one is to divert from the Sunna of God

You will find that there is no substitute for the Sunna of God, and you will find that there is no diversion from the Sunna of God. 35:43

4- Finally, nowhere in the Quran do we read the words "the sunna of Muhammad".

5- Following the messenger, or following any person, means following what that person followed. From the verses in point 3, it has been confirmed that the only sunna which prophet Muhammad followed was the Sunna of God as detailed in the Holy Quran.

For us to follow the messenger, we too have to follow what the messenger followed, which is nothing other than the Sunna of God. The Sunna of God has no substitute and is detailed in the Holy Quran.

(Google translate no guarantee:

দূতক অনুসৰণ কৰাৰ আদেশ:

 ৰাছুল অনুসৰণ কৰাৰ আদেশ অসংখ্য কোৰআনৰ আয়াতত স্পষ্টকৈ উল্লেখ কৰা হৈছে, যেনে:

 তেওঁ (ঈশ্বৰে) ক’লে, “মোৰ শাস্তি মই যাক ভাল পাম তেওঁক আঘাত কৰিব আৰু মোৰ দয়াই সকলোকে সামৰি ল’ব, আৰু সেইবাবেই মই সেই শাস্তি নিৰ্ধাৰণ কৰিম যিসকলে শ্ৰদ্ধাশীল, জাকাত দিম, আৰু যিসকলে আমাৰ ওহীত বিশ্বাস কৰে, আৰু যিসকলে অনুসৰণ কৰে।”  দূত, উম্মি নবী।৭:১৫৬-১৫৭

 কওক (হে মহম্মদ), "যদি আপুনি ঈশ্বৰক ভাল পায়, তেন্তে মোৰ অনুসৰণ কৰক। তেতিয়া ঈশ্বৰে আপোনাক ভাল পাব আৰু আপোনাৰ পাপ ক্ষমা কৰিব। ঈশ্বৰ ক্ষমাকাৰী, দয়ালু।"  ৩:৩১

 লগতে ২:১৪৩, ৩:৫৩, ৮:৬৪, ৯:১১৭, ২৬:২১৫ত।

 প্ৰশ্ন হয়: দূতক অনুসৰণ কৰাৰ অৰ্থ কি?

 পৰম্পৰাগত মুছলমান পণ্ডিতসকলে কোৰআনৰ ‘দূতক অনুসৰণ কৰা’ আদেশৰ অৰ্থ তেওঁৰ চুন্না অনুসৰণ কৰা বুলি ব্যাখ্যা কৰে।  কোৰআনত ব্যৱহাৰ কৰা চুন্না শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে কাম কৰাৰ ধৰণ বা পদ্ধতি।

 কোৰআনত ছুন্নাৰ বিষয়ৰ ওপৰত গৱেষণা কৰিলে পাঁচটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় পোৱা যায়:

 ১- কোৰআনে মাত্ৰ এটা চুন্নাতহে অনুমোদন দিছে, যাৰ কোনো বিকল্প নাই;  ঈশ্বৰৰ চুন্না।

 আগতে পাৰ হৈ যোৱাসকলৰ বাবে ঈশ্বৰৰ চুন্না এনেকুৱা আছিল।  আপুনি দেখিব যে ঈশ্বৰৰ চুন্নতৰ কোনো বিকল্প নাই।  ৩৩:৬২

 ২- হজৰত মহম্মদৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত একমাত্ৰ ছুন্না আছিল ঈশ্বৰৰ চুন্না।

 ঈশ্বৰে তেওঁৰ বাবে যি নিৰ্ধাৰণ কৰিছে, সেই বিষয়ে কোনো দোষ ভাববাদীৰ ওপৰত নপৰে;  ঈশ্বৰৰ চুন্না, যিদৰে আগতে মৃত্যু হোৱাসকলৰ বাবে নিৰ্দেশ দিয়া হৈছিল।  ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা এটা পূৰ্ব নিৰ্ধাৰিত আজ্ঞা।  ৩৩:৩৮

 ৩- কোনোৱেই ঈশ্বৰৰ চুন্নতৰ পৰা আঁতৰি যাব নালাগে

 আপুনি দেখিব যে ঈশ্বৰৰ চুন্নতৰ কোনো বিকল্প নাই, আৰু আপুনি দেখিব যে ঈশ্বৰৰ চুন্নতৰ পৰা কোনো বিচ্যুতি নাই।  ৩৫:৪৩

 ৪- শেষত কোৰআনৰ ক'তো "মহম্মদৰ চুন্না" শব্দটো আমি পঢ়া নাই।

 ৫- ৰাছুলৰ পিছে পিছে যোৱা, বা যিকোনো ব্যক্তিৰ পিছে পিছে যোৱা মানে সেই ব্যক্তিজনে যি অনুসৰণ কৰিছিল তাৰ অনুসৰণ কৰা।  ৩ নং পইণ্টৰ আয়াতবোৰৰ পৰা নিশ্চিত কৰা হৈছে যে হজৰত মহম্মদে যি একমাত্ৰ চুন্না অনুসৰণ কৰিছিল সেয়া আছিল পবিত্ৰ কোৰআনত বিশদভাৱে উল্লেখ কৰা ঈশ্বৰৰ চুন্না।

 আমি ৰাছুলৰ পিছে পিছে যাবলৈ হ’লে আমিও ৰাছুলে যি অনুসৰণ কৰিলে, সেইটো অনুসৰণ কৰিব লাগিব, যিটো ঈশ্বৰৰ চুন্নতৰ বাহিৰে আন একো নহয়।  ঈশ্বৰৰ ছুন্নাৰ কোনো বিকল্প নাই আৰু পবিত্ৰ কোৰআনত ইয়াৰ বিশদ বিৱৰণ দিয়া হৈছে।)

🟩- The duty which God assigns to His messengers:

The Quran confirms that the only duty of any messenger of God is to deliver God's message. Messengers are not sent to proclaim their own personal teachings. They are called messengers of God because they deliver a message from God.

The sole duty of the messenger is the delivery (of God's message). 5:99

The same message is found in 5:92, 16:35, 16:82, 24:54, 29:18, 42:48 and 64:12.

The words in 5:99 and the similar verses are a confirmation to all believers that the sole duty of any messenger is to deliver God's message, in the case of prophet Muhammad, the message he delivered from God is the Quran.

In addition to this confirmation addressed to all believers and readers of the Quran, we also find God reminding prophet Muhammad of his sole duty:

But if they turn away, We did not send you as a guardian over them. Your sole duty (O Muhammad) is the delivery. 42:48

Following from 6:114, which confirms that God is the only lawmaker, and 5:99, which confirms that the only duty of the messenger is to deliver God's message, we have additional confirmation in Sura 10 that God alone has the authority to decree what is halal (lawful) and what is haram (prohibited):

Say, "Have you seen what God has brought down to you of provisions, of which you have made some unlawful and some lawful?" Say, "Did God give you permission, or are you fabricating lies about God?" 10:59

The significance of the words "Did God give you permission" (for what is lawful and what is unlawful) cannot be ignored. The only name mentioned in connection with granting permission for what is lawful and what is not lawful is the name of God.

We also read in Sura 66 about the incident when God reprimanded prophet Muhammad for making the error of prohibiting something that was made lawful by God, or in other words: when he played the role of the lawmaker:

O you prophet, why do you prohibit what God has made lawful for you, seeking to please your wives? God is Forgiver, Merciful. 66:1

We may wonder why are the words in 66:1 included in the Quran? Surely, God does not mean to belittle His messenger in the eyes of the believers? Not at all, this verse is deliberately included in God's Book so that whoever reads the Quran will be ascertained that the authority of lawmaking belongs to God alone.

(Google translate no guarantee:

ঈশ্বৰে তেওঁৰ দূতসকলক যি কৰ্তব্য নিযুক্ত কৰে:

 কোৰআনে নিশ্চিত কৰিছে যে ঈশ্বৰৰ যিকোনো ৰাছুলৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য হ’ল ঈশ্বৰৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰা।  নিজৰ ব্যক্তিগত শিক্ষা ঘোষণা কৰিবলৈ ৰাছুল পঠোৱা নহয়।  ঈশ্বৰৰ পৰা বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰাৰ বাবে তেওঁলোকক ঈশ্বৰৰ দূত বুলি কোৱা হয়।

 দূতৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য হৈছে (ঈশ্বৰৰ বাৰ্তা) প্ৰদান কৰা।  ৫:৯৯

 একেটা বাৰ্তা ৫:৯২, ১৬:৩৫, ১৬:৮২, ২৪:৫৪, ২৯:১৮, ৪২:৪৮ আৰু ৬৪:১২ত পোৱা যায়।

 ৫:৯৯ পদত উল্লেখ কৰা শব্দ আৰু অনুৰূপ আয়াতবোৰ সকলো বিশ্বাসীৰ বাবে এটা নিশ্চয়তা যে যিকোনো ৰাছুলৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য হ’ল ঈশ্বৰৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰা, হজৰত মহম্মদৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ ঈশ্বৰৰ পৰা প্ৰেৰণ কৰা বাৰ্তাটোৱেই হৈছে কোৰআন।

 কোৰআনৰ সকলো বিশ্বাসী আৰু পাঠকক উদ্দেশ্যি কৰা এই নিশ্চিতকৰণৰ উপৰিও আমি ঈশ্বৰক হজৰত মহম্মদক তেওঁৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্যৰ বিষয়ে সোঁৱৰাই দিয়া দেখিবলৈ পাওঁ:

 কিন্তু যদি তেওঁলোকে আঁতৰি যায়, তেন্তে আমি তোমাক তেওঁলোকৰ ওপৰত ৰক্ষক হিচাপে পঠোৱা নাছিলো।  আপোনাৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য (হে মহম্মদ) প্ৰসৱ।  ৪২:৪৮

 ৬:১১৪ পদৰ পৰা অনুসৰণ কৰি, যিয়ে নিশ্চিত কৰে যে ঈশ্বৰ একমাত্ৰ বিধান প্ৰণেতা, আৰু ৫:৯৯, যিয়ে নিশ্চিত কৰে যে দূতৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য হৈছে ঈশ্বৰৰ বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰা, আমাৰ ১০ নং চুৰাত অতিৰিক্ত নিশ্চয়তা আছে যে কেৱল ঈশ্বৰৰহে নিৰ্দেশ দিয়াৰ কৰ্তৃত্ব আছে  কি হালাল (বৈধ) আৰু কি হাৰাম (নিষিদ্ধ):

 কোৱা, “তোমালোকে দেখিলানে যে ঈশ্বৰে তোমালোকৰ ওচৰলৈ কি খাদ্যৰ বিষয়ে অৱতৰণ কৰিছে, য’ত তোমালোকে কিছুমানক অবৈধ আৰু কিছুমানক অবৈধ কৰি তুলিছা?”  কোৱা, "ভগৱানে আপোনাক অনুমতি দিছিল নেকি, নে আপুনি ঈশ্বৰৰ বিষয়ে মিছা কথা ৰচনা কৰিছে?"  ১০:৫৯

 "ঈশ্বৰে তোমাক অনুমতি দিলে নেকি" (যিটো বৈধ আৰু কি বেআইনী তাৰ বাবে) শব্দটোৰ তাৎপৰ্য্যক আওকাণ কৰিব নোৱাৰি।  বৈধ আৰু বৈধ নহোৱা বস্তুৰ অনুমতি দিয়াৰ সন্দৰ্ভত উল্লেখ কৰা একমাত্ৰ নামটোৱেই হৈছে ঈশ্বৰৰ নাম।

 আমি ৬৬ নং ছুৰাত সেই কাণ্ডৰ বিষয়েও পঢ়িবলৈ পাওঁ যেতিয়া ঈশ্বৰে হজৰত মহম্মদক ঈশ্বৰে হালাল কৰা কিবা এটা নিষিদ্ধ কৰাৰ ভুল কৰাৰ বাবে ধমক দিছিল, বা আন কথাত ক’বলৈ গ’লে: যেতিয়া তেওঁ আইন প্ৰণেতাৰ ভূমিকা পালন কৰিছিল:

 হে নবী, তোমাৰ পত্নীসকলক সন্তুষ্ট কৰিব বিচাৰি ঈশ্বৰে তোমাৰ বাবে যি বৈধ কৰিছে, তাক কিয় নিষিদ্ধ কৰিছা?  ঈশ্বৰ ক্ষমাকাৰী, দয়ালু।  ৬৬:১

 আমি হয়তো ভাবিব পাৰো যে ৬৬:১ পদত থকা শব্দবোৰ কোৰআনত কিয় অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে?  নিশ্চয় ঈশ্বৰে বিশ্বাসীসকলৰ দৃষ্টিত তেওঁৰ দূতক তুচ্ছজ্ঞান কৰাটো নহয়?  একেবাৰেই নহয়, এই আয়াতটো ইচ্ছাকৃতভাৱে ঈশ্বৰৰ কিতাপত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে যাতে যিয়ে কোৰআন পঢ়ে তেওঁ নিশ্চিত হয় যে আইন প্ৰণয়নৰ কৰ্তৃত্ব কেৱল ঈশ্বৰৰ।)

🟦- The command to obey God and obey the messenger:

God commands the believers to obey God and obey the messenger, but God also makes sure that the obedience to the messenger is linked to obeying the message he delivered and nothing else. This is ascertained in a number of Quranic verses that outline the only duty God gives His messengers:

Obey God and obey the messenger. If you turn away, then the sole duty of the messenger is the clear delivery (of God's message). 64:12

The obedience to the messenger and the deliverance of God's message are linked in the same verse. Obeying the messenger does not mean that the messenger issued additional teachings outside of the Quran.

Why does the Quran say 'obey the messenger'?

It is necessary to inquire why did God not just say "obey God"? Why did God add the words "obey the messenger"?

A- The first and most obvious reason why the instruction "obey the messenger" was absolutely necessary is that God commanded the messenger (Muhammad) to say specific words to the people. It was thus necessary for God to also tell the people to "obey the messenger" when he tells them the words which God instructed him to say to them.

There is a total of 332 verses in the Quran in which God commands Muhammad to "say" specific words to the people such as:

And they ask you (O Muhammad) about the orphans, say, "Improving their affairs is best." If you mix your affairs with theirs, they are your brothers. God knows the corruptor from the reformer. Had God willed, He could have made things difficult for you. God is Dignified, Wise. 2:220

B- Who among the companions of prophet Muhammad ever heard any of God's revelations directly from God? No one! Consequently, they cannot obey God except through what came out of Muhammad's mouth.

(Google translate no guarantee:

ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন আৰু দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰাৰ আজ্ঞা:

 ঈশ্বৰে বিশ্বাসীসকলক ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ আৰু দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ আজ্ঞা দিয়ে, কিন্তু ঈশ্বৰে এইটোও নিশ্চিত কৰে যে দূতৰ আজ্ঞা পালন তেওঁ আগবঢ়োৱা বাৰ্তা মানি চলাৰ সৈতে জড়িত আৰু আন একো নহয়।  এই কথা কোৰআনৰ কেইবাটাও আয়াতত নিশ্চিত কৰা হৈছে য’ত ঈশ্বৰে তেওঁৰ দূতসকলক দিয়া একমাত্ৰ কৰ্তব্যৰ ৰূপৰেখা দাঙি ধৰা হৈছে:

 ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন কৰা আৰু দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰা।  যদি আপুনি আঁতৰি যায়, তেন্তে ৰাছুলৰ একমাত্ৰ কৰ্তব্য হ’ল (ঈশ্বৰৰ বাৰ্তাৰ) স্পষ্ট প্ৰদান কৰা।  ৬৪:১২

 দূতৰ আজ্ঞা পালন আৰু ঈশ্বৰৰ বাৰ্তাৰ মুক্তিৰ সম্পৰ্ক একেটা পদতে জড়িত হৈ আছে।  ৰাছুলৰ আজ্ঞা পালন কৰাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ৰাছুলে কোৰআনৰ বাহিৰত অতিৰিক্ত শিক্ষা জাৰি কৰিছিল।

 কোৰআনে কিয় কৈছে ‘দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰক’?

 ঈশ্বৰে কেৱল "ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন কৰক" বুলি কিয় কোৱা নাছিল বুলি সোধাটো প্ৰয়োজনীয়?  ঈশ্বৰে কিয় "দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰক" শব্দটো যোগ কৰিলে?

 উ- "দূতৰ আজ্ঞা পালন কৰক" এই নিৰ্দেশনাটো নিতান্তই প্ৰয়োজনীয় হোৱাৰ প্ৰথম আৰু আটাইতকৈ স্পষ্ট কাৰণটো হ'ল ঈশ্বৰে ৰাছুল (মহম্মদ)ক জনসাধাৰণৰ আগত নিৰ্দিষ্ট শব্দ ক'বলৈ আজ্ঞা দিছিল।  এইদৰে ঈশ্বৰে মানুহবোৰক কোৱাটোও প্ৰয়োজনীয় আছিল যে যেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক'বলৈ ঈশ্বৰে তেওঁক নিৰ্দেশ দিয়া বাক্যবোৰ কয়।

 কোৰআনত মুঠ ৩৩২ টা আয়াত আছে য'ত ঈশ্বৰে মহম্মদক মানুহক নিৰ্দিষ্ট শব্দ "ক'বলৈ" আদেশ দিছে যেনে-

 আৰু তেওঁলোকে আপোনাক (হে মহম্মদ) অনাথসকলৰ বিষয়ে সুধিছে, কয়, "তেওঁলোকৰ কাম-কাজ উন্নত কৰাটোৱেই উত্তম।"  যদি আপুনি আপোনাৰ কাম-কাজ তেওঁলোকৰ লগত মিহলাই দিয়ে তেন্তে তেওঁলোক আপোনাৰ ভাই-ভনী।  ভগৱানে সংস্কাৰকৰ পৰাই দুৰ্নীতিকাৰকক চিনি পায়।  ঈশ্বৰে ইচ্ছা কৰিলে তেওঁ আপোনাৰ বাবে কামবোৰ কঠিন কৰি তুলিব পাৰিলেহেঁতেন।  ঈশ্বৰ মৰ্যাদাপূৰ্ণ, জ্ঞানী।  ২:২২০

 খ- হজৰত মহম্মদৰ সহযোগীসকলৰ ভিতৰত কোনে কেতিয়াবা ঈশ্বৰৰ কোনো এটা ওৱাহ পোনপটীয়াকৈ ঈশ্বৰৰ পৰা শুনিছিল?  কোনেও!  ফলস্বৰূপে মহম্মদৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা বস্তুৰ যোগেদি বাদে তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা পালন কৰিব নোৱাৰে।)

.

arranged syedraf.qi